خلق و خوی نوزاد شخصیت ۲۰ سال آینده ی آنها را پیش بینی میکند

در  نوزاد مهار رفتاری یا امر و نهی کردن آنها تا حدودی موجب شکل گیری درونگرایی یا برون گرایی شخصیتشان می شود. همچنین شواهد محکمی وجود دارد که نشان می دهد اضطراب و افسردگی در بزرگسالی می‌تواند منشا در دوران نوزادی یا کودکی داشته باشد. امروز در مجله اینترنتی زندگی سالم به بررسی تاثیر رفتار با نوزادان در شخصیت آنها می پردازیم.

خلق و خوی نوزادان

ارزیابی خلق و خو در دوره ی اول زندگی و پیامد های ناشی از آن در بیش از ۲۰سال پس از آنها از طریق اختلالات فردی در فرآیندهای عصبی با هم مرتبط شده اند. خلق و خو نشان دهنده تفاوت های فردی و نحوه واکنش های عاطفی و احساسی مردم در مقابل پدیده های جهان است. در دوران نوزادی، خلق و خو به عنوان پایه ی شخصیت آینده ی آن فرد عمل می کند.

نوعی از خلق و خو، مهار رفتاری نام دارد که به ترس، احتیاط، دوری از افراد ناآشنا، اشیا و موقعیت های اینچنینی اشاره دارد. کودکان مبتلا به مهار رفتاری بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلالات اضطرابی و دوری کردن از جامعه قرار دارند.

محققان چندین داوطلب را مورد ارزیابی قرار داده اند. به این صورت که در ابتدای کودکی، ۱۴سالگی و ۲۶ سالگی مورد آزمایش قرار دادند و شرایط زندگی و شخصیت آنها را بررسی کردند. طی این تحقیقات دریافتند کودکانی که دارای مهار رفتاری بوده اند در دوران زندگی خود شخصیتی محافظه کارتر، روابط اجتماعی عاطفی کمتر و عملکرد اجتماعی پایین تری با دوستان و خانواده خود داشته اند. این مطالعه می تواند به خانواده ها در جهت کمک به فرزندانشان بسیار حائز اهمیت باشد. شناخت کافی از کودکان باعث می شود بهتر و صحیح تر با آنها در فرآیند بزرگشان برخورد کرد.

درون گرایی

کسب اطلاعات در رابطه با شخصیت کودک خود باعث ساده تر شدن تعامل با آنها می شود. برای مثال افراد درون گرا ممکن است مورد نکوهش اطرافیان قرار گیرند. شاید پدر مادرهایی را دیده باشید که بخاطر درون گرا بودن فرزندشان از دیگران عذرخواهی کنند. و این رفتار ناشی از آن است که کودک در زمان درست سلام نکرده یا پاسخ سوال دیگران را نداده. در صورتی که درون گرا بودن میتواند به این معنا باشد که توجه، علاقه و دغدغه های فرد، به احساسات و افکار دنیای درونی او برمیگردد.

ممکن است ویژگی هایی را با درون گرا بودن اشتباه بگیریم. برای مثال تا کنون پیش آمده که خجالتی بودن را معادل درون گرا بودن در نظر گرفته اند. در صورتی که فرد خجالتی از ایجاد تعامل با دیگران ترس دارد. اما فرد درونگرا تنهایی را در جمع ترجیح می دهد.