نحوه برخورد با بیماران کرونایی

با توجه به مشابه بودن بسیاری از علایم کرونا با سرماخوردگی و سایر بیماری های تنفسی، لازم است با یکسری ویژگی ها و علائم اختصاصی این ویروس آشنا شویم تا ما را به تشخیص سریع تر برساند :

1. شایعترین و اصلی ترین علامت کرونا، تب زیر ۴۰ درجه میباشد که به صورت تدریجی حاصل میگردد.
2. دومین علامت این بیماری سرفه های خشک میباشد و برخلاف آنفولانزا و سرماخوردگی،گلودرد ندارد.
3. سومین علامت شایع این بیماری احساس تنگی نفس و گرفتگی بینی میباشد.

[su_table responsive=”yes”]

[/su_table]

پس از بررسی تشخیص های افتراقی این بیماری و مشکوک بودن به آن، مهمترین قدم بعدی، پیش بردن اقدامات درمانی در صحیح ترین مسیر میباشد.

1. اولین اقدامی که باید صورت گیرد، همانند بسیاری دیگر از بیماری های ویروسی، استراحت میباشد.
2. قدم بعدی که به سلامت بیمار و اطرافیان کمک کننده است، اقدام به قرنطینه کردن بیمار بوده تا عامل شیوع و انتقال ویروس به سایرین نباشد.
3. به بیمار باید اطمینان داد که در صورت نداشتن بیماری زمینه ای،خطری اورا تهدید نمیکند و با استراحت میتواند سلامت خود را بهبود بخشد.
4. در صورت وجود بیماری زمینه‌ای، نیازهای درمانی بیمار ارزیابی شده و شروع به درمان علامتی و حمایتی (از قبیل استفاده از ماسک اکسیژن در صورت کم بودن غلظت اکسیژن خون و انتوباسیون در صورت نیاز) میگردد. علائم حیاتی بیمار مرتبا چک شده و با مصرف مایعات و سرم درمایی سعی در متعادل نگهداشتن علایم حیاتی بیمار خواهد شد.