بپرهیزند و ورزش هایی مثل پیاده روی، دوچرخه سواری ملایم و راه رفتن در آب جهت کاهش درد انجام دهند. اگر این راهکارها بعد از مدتی جوابگو نبود از روش های دیگری مانند فیزیوتراپی به مدت سه تا شش ماه استفاده می کنیم. در این روش با استفاده از اشعه ماوراء بنفش، اشعه صوتی و تحریک پوستی-عصبی، عضله چهار سر تقویت شده و حرکت زانو نرم تر می شود. در نتیجه علاوه بر کاهش درد و کاهش تورم زانو، بد شکلی، خالی و قفل کردن این عضو نیز کمتر می شود. اگر از این روش هم نتیجه حاصل نشد سراغ تزریق داخل مفصل و در نهایت عمل جراحی تعویض مفصل می رویم.
آرتروز با چه علائمی خود را نشان می دهد؟
علائم آرتروز به صورت تورم، محدودیت حرکت و دردهای شبانه است که معمولا با مصرف مسکن هم خوب نمی شوند. حتی ممکن است بیمار گاهی به علت ساییدگی مفصلی که پیدا کرده تکه هایی از غضروفش در مفصل آزاد شده باشد، یا اینکه دچار آسیب مینیسک یا لیگامان صلیبی هم باشد. حتی ممکن است بیمار از گیر کردن یا قفل کردن زانو هم شکایت داشته باشد.
آرتروز معمولا در چه سنی بروز پیدا می کند؟
اگر بیمار مشکل زمینه ای نظیر روماتیسم، شکستگی قدیمی، آسیب لیگامانی یا مینیسک در سنین پایین نداشته باشد، آرتروز در سن بین ۵۰ تا ۵۵ سال شروع و بالای سن ۶۰ سالگی خودش را نشان می دهد. آرتروز اولیه زانو در خانم ها شایع تر است. آرتروز مفصل زانو رابطه ی مستقیمی با وزن بیمار دارد. هر چه وزن بیمار بالاتر باشد درگیری و شدت آرتروز بیشتر است و سن درگیری هم پایین تر خواهد بود. البته ورزشکارانی هم هستند که در سنین پایین دچار پارگی رباط و مینیسک می شوند. ممکن است افرادی که بر براثر تصادف در سن کم دچار شکستگی داخل مفصلی شده اند هم آرتروز در سن بین ۳۰ تا ۳۵ به سراغشان بیاید.
آیا این بیماری جنبه ارثی دارد؟
در آرتروز اولیه، ژنتیک کاملا نقش دارد، افرادی که در خانوادشان اقوام درجه یک مثل پدر و مادر دچار آرتروز هستند احتمال بروز بیماری در آنها زیاد است.
چه مشاغلی بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز هستند؟
مشاغلی که فشار روی زانویشان بیشتر است، مثل کارمندان و کارگرانی که در محیط کار پله روی زیادی دارند، کارگران ساختمانی، افرادی که وسایل سنگین حمل می کنند و ورزشکاران حرفه ای که مدام عضلاتشان را تقویت نمی کنند بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به آرتروز هستند.
آیا ابتلا به دیسک کمر یا روماتیسم می تواند پیش زمینه بروز آرتروز باشد؟
ممکن است بیمار مبتلا به درد دیسک کمر باشد اما مبتلا به آرتروز هم باشد. این دو ارتباطی باهم ندارند، اما دیسک کمر می تواند به علت تحلیلی که در عضله چهارسر ایجاد می کند و سبب تحریک کمتر بیمار می شود به مرور زمان پیش زمینه بروز آرتروز شود، ولی علت آن محسوب نمی شود. بیماری های رماتیسمی و التهاب مفاصل که پرده مفاصل یا غشای ثانویه را به مرور زمان درگیر می کنند و غضروف مفصل را از بین می برند در نهایت ممکن است به آرتروز منتهی شوند، خصوصا در افرادی که در سنین پایین دچار روماتیسم می شوند و بیماری را با درمان دارویی کنترل نمی کنند.
آرتروز چه اندام هایی را درگیر می کند؟
اندام هایی که وزن را تحمل می کنند بیشتر در معرض بروز آرتروز قرار دارند، اندام هایی مثل مفصل لگن، مفصل زانو، ستون فقرات، مفصل مچ پا و اندام فوقانی نظیر گردن.
طول عمر پروتزی که در جراحی تعویض مفصل برای بیمار گذاشته می شود چقدر است؟
طول عمر پروتزها بستگی به میزان رعایت بیمار دارد. اگر بیمار مواظب باشد که وزنش زیاد نشود، دیابت نداشته باشد و عضله چهار سر را تقویت کند، پروتز حتی تا ۲۰ سال عمر می کند ولی در غیر این صورت بیشتر از هشت سال نمی توان انتظار طول عمر از پروتز را داشت.
چه رفتار نادرست تغذیه ای فرد را مستعد ابتلا به آرتروز می کند؟
کم مصرف کردن مواد لبنی، میوه ها و سبزی های تازه، استفاده زیاد از شیرینی ها و مواد چربی مثل گوشت قرمز به علت اینکه وزن افراد را بالا می برد و فشار روی مفصل زانو وارد می کند، احتمال ابتلا به آرتروز را بالا می برد. همچنین کمبود ویتامین D و کلسیم باعث انحنای زانو شده و این انحنا می تواند ابتلا به آرتروز را در افراد تشدید کند.